در تو خلاصه می شوم ، با تو زلال می شوم

از پر پیراهن تو ، پر پر و بال می شوم

در شب یلدایی تو ، صاحب روز می شوم

صاحب تحویل شب اول سال می شوم

در قفس ابری شب ، ماه اسیر بوده ام

با تو رها تر از همه ، ماه هلال می شوم

با تو زلال می شوم ، پر پر و بال می شوم

شعر محال می شوم ، بر این روال می شوم

تا ملکوت جذبه ات شبانه راه می روم

چون که نظر کرده ی نور لایزال می شوم

برای از تو من شدن ، مرا مجال بس نبود

پس از تو در هوای تو ، خود مجال می شوم

خاصیت سروده ها تمام خواستن نبود

برای از تو دم زدن ، شعر محال می شوم

جز غزل شیشه ای ام ، شعر مرا سنگ بدان

چون پس از این شاعر تو بر این روال می شوم...

شهیار قنبری