در حوالی صبح های مشرقی

آتشی برمیخیزد

آن جا که دست هایت

خورشید را به صبح رسانده است

و در چشم های برهنه ات

ترنم یک نگاه می نشیند

تا نانی گرم

مهربانی مشرق را زنده نگاه دارد...

آرین