در چشم های من ببین

برگ های خشکیده آن درخت کهنسال را

که میان پیچک تکیده ی کلبه تنهایی ام به یادگار مانده

یادها از یاد رفته اند

اما

در یاد این خانه 

این پنجره 

این خاک 

مانده است

آن قلب ها آن قلم ها که شکستند

و این چشم ها و این راه ها

که از یاد رفتند و رفتند