هوای تو شاید آن کاشی های فیروزه ایست

که خطوط معرفت را تا بی نهایت تکرار می کنند

مانند موسیقی سنتی است

که تارش را سحرگاهان پرنده ها می نوازند

هوای تو شعر آبی سهراب است

مانند کوچه ی مهتاب

مانند اندیشه های سپیده دم

هوای تو همان شبنم پنج صبح است...