دوباره نگاه کن به وسعت آسمان

تو را از شب جدا می کنم

می آورمت آرام در گلدان اتاقم میکارم

برایت کتاب میخوانم شعر میخوانم

دوباره نگاه می کنم

نه گلدان کوچک است

پنجره را باز میکنم

پرده های برفی را بر جاده های نور کنار می زنم

چند مشت نسیم می آورم

برایت چند دفتر باغ می نویسم

بر دیوارهای اتاقم

یک آسمان پر از پرنده میکشم

دوباره نگاه می کنم

نه گلدان کوچک است

یک مشت برگ می خوانم

تو را به تماشای جاده باریک لبخند می برم

هوای رودخانه ماهی های قرمز کوچک می شوم

دوباره نگاه می کنم

نه گلدان کوچک است

میدانم میدانم

گلدان همیشه کوچک است

تو را بر می دارم و در قلبم میکارم

ماه من...